1. Rób tak, żeby było dobrze, bezpiecznie i szybko. Estetyka wewnątrz jest najmniej istotna – rozdzielnica nie jest po to, żeby ją codziennie rozbierać i oglądać – ma zabezpieczać ludzi, budynek, instalację i samą siebie.

2. Mostki niekoniecznie – bardziej przewody, które wychodzą na zewnątrz. Tyle żeby przede wszystkim nie było za dużo. W miarę możliwości, ochronny (PE- żółto-zielony) dać najdłuższy, po nim neutralny (N – niebieski) a później dopiero fazowe i sterownicze najkrótsze.

3. NIE rób tysiąca przewodów roboczych spiętych trytytką – będzie obciążenie to pójdzie dym.

4. Jeśli nie ma miejsca to zapasy robimy minimalne. Nic na siłę.

5. Jak się da, to część za szyną, a część oba boki, góra, dół czy nawet w szparach między modułami, jeśli takowe są. Aby zachować jak największy odstęp między przewodami i jak najlepszy obieg powietrza lub (termiczny) styk z obudową, aby ciepło jak najbardziej uciekało na zewnątrz.

6. Żadnej pianki! Jak tylko piankę zobaczę to piszę wniosek o odebranie uprawnień.

7. Wewnątrz rozdzielnicy (i ewentualnie na zewnątrz), jeśli to możliwe, stosuj nieco większe przekroje – mniej ciepła i lepsze jego odprowadzanie. No chyba że impedancja jest za mała i musisz ją „wytracić”. Zwłaszcza jeśli chodzi o przewody ochronne PE i neutralne N.

8. Unikać naprężeń przewodów – każdy jeden metal się nieco wydłuża podczas przyrostu temperatury i skraca jak temperatura spada. Podczas obciążenia maksymalna dopuszczalna (i możliwa) temperatura żyły wewnątrz to 70°C (PVC), a podczas zwarcia to 170°C (PVC). To jest jeden z powodów dla którego warto wewnątrz rozdzielnic stosować przewody typu linka a nie drut. Inny ku temu powód to szybkość montażu (potocznie: „szycia”) oraz jego wygoda i to o co pytałeś: łatwiej idzie zostawić zapas.

9. Jednym z dwóch najczęstszych błędów wśród monterów (żeby nie powiedzieć elektryków) to rozdzielnica w układzie TT zamiast TN-C-S, o czym wspominałem w artykule: TN-C w polskiej praktyce – normy, przepisy i zwyczaje. Same układy są bardzo łatwostrawnie wyjaśnione na rysunkach w artykule: Układy sieciowe TN-C, TN-S, TN-C-S, TT, IT.

10. Drugi częsty błąd to zerowanie (TN-C) zamiast TN-C-S, kiedy ktoś zrobił PEN o przekroju np. 6 mm2 zamiast 10 mm2. Jeden punkt ustawy nakazuje zawsze robić podział niezależnie od przekroju PEN, o czym również można przeczytać w przytoczonym wcześniej artykule.

11. O ile to możliwe pamiętaj, że może się zdarzyć konieczność rozbudowy rozdzielnicy lub modernizacji.