„Wycinka” turbiny wiatrowej, która rozpoczęła pracę jeszcze w XX wieku. Standardowy okres eksploatacji takich turbin wynosi 20-25 lat. Według danych z NREL (Narodowego Laboratorium Energetyki Odnawialnej) w samym tylko USA co roku wycofywanych jest od 3 do 9 tys. zużytych łopat, a do 2040 roku liczba ta wzrośnie do 10–20 tys. rocznie.

Być może w tym przypadku (jak twierdzi autor filmu) faktycznie udało się ponownie wykorzystać wszystkie elementy turbiny – różne są pomysły na recykling zużytych łopat. Jednak najnowszy raport amerykańskiego Departamentu Energetyki (DOE) bazujący na danych NREL wskazuje, że obecnie udaje się przetworzyć do 90% masy wycofywanych z użytku turbin wiatrowych. Recykling pozostałych 10% komponentów wciąż pozostaje wyzwaniem.

Najłatwiejsze w recyklingu są wieże, fundamenty i stalowe komponenty układów napędowych. Większym wyzwaniem pozostają generatory, osłona gondoli i oczywiście łopaty. Na opłacalność recyklingu komponentów wiatrowych wpływają czynniki takie jak popyt na materiały, opłaty za utylizację, odległości transportowe i dostępność wykwalifikowanej siły roboczej.

Aby przyspieszyć komercjalizację technologii recyklingowych DOE finansuje szereg programów badawczo-rozwojowych, takich jak konkurs Wind Turbine Materials Recycling Prize z nagrodami wartości 5,1 mln dolarów.

Nad wtórnym wykorzystaniem łopat turbin wiatrowych pracują również Polacy: